Onverwachts bezoek
Ik zou mijn blog kunnen beginnen met het verklappen van een hele grote verrassing die mij deze week te wachten stond, maar een beetje spanning opbouwen is natuurlijk veel leuker, dus laat ik jullie eerst lekker door mijn weekend avonturen heen ploeteren.
Mijn huisgenoten en ik hadden op zaterdag een dag naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop ingepland. Wat een normaal misschien ietwat saai tripje had kunnen zijn, waarbij wij als erkende
natuurliefhebbers van de rustieke omgeving zouden genieten, is uitgedraaid op een hilarisch avontuur. En dat alles is geheel te danken aan het verroeste busje van mijn huisgenoot Frederik. Dit
busje, een versie uit het jaar waarin wijde broekspijpen met bloemetjes nog hip waren, verkeert zacht uitgedrukt in een aftakelende staat. Ten eerste is daar het probleem van de handrem. Op de
Kaapse heuvels is een handrem geen overbodige luxe, maar aangezien de handrem er in het busje alleen nog voor de sier op zit ben je overgeleverd aan de reikwijdte van je voet. Met een grote
schoenmaat kun je nog net de rem en het gas tegelijkertijd in drukken, met een kleine schoenmaat heb je gewoon pech en rol je net zo hard weer naar beneden. Bovendien is het aan te raden om altijd
een baksteen mee te nemen, zo kun je voorkomen dat je busje na het parkeren op de berg niet weer onderaan de berg belandt.
Ten tweede is er het opstart probleem. Het busje is al een oudje en zoals alle oudjes moeten ze eerst een beetje op gang komen. Helaas kan het busje het niet meer opbrengen om zelf op gang te komen
en heeft het wat hulp nodig. In wat voor vorm? Nou, duwen. Juist ja, gewoon met z'n alle achter het busje gaan staan, flink hard duwen, een stukje rennen en vrrrouuummmmm (of eerder KNAL, BENG,
PENG, PRUTTEL, PRUTTEL)....daar gaat het busje! En daarna natuurlijk zorgen dat je op tijd het busje inspringt voordat het er vandoor tuft.
En ten derde is er het probleem dat hoe graag je het ook zou willen, je never nooit ongemerkt over straat rijdt. De knalpijp, het vele gepruttel, het aanduwen en de gezichten van zes blije
Kaaskopjes laat zelfs de Zuid-Afrikaners verbaasd opkijken wanneer we langs rijden.
Onder al deze omstandigheden en onder al deze condities zijn wij met z'n alle in Frederik z'n stalen ros naar Kaap de Goede Hoop geprutteld. De eerste stop was Simons Town om een bezoek te brengen
aan de pinguïns. Ik moet zeggen, ze vielen tegen. Luie beesten, die een beetje tussen de bosjes liggen te stinken. Op het ijs komen ze toch veel beter tot hun recht. Ik heb er ook geen een vrolijk
rond zien waggelen (overigens daar wel een vrouw rond zien waggelen die serieus als een pinguïn liep, maar dat terzijde). Het wegkomen bij Simons Town kostte enige inspanning. Het busje had wat
hulp nodig, maar het moest eerst in de goede richting gemanoeuvreerd worden, zodat we een lange 'aanduw-aanloop' hadden. Samen met twee lokale oude baasjes hebben we het busje aangeduwd en ja hoor:
'KNAL, BENG, PENG, PRUTTEL, PRUTTEL.....' daar ging het busje, op naar stop nummer twee! Onderweg naar stop nummer twee kregen we wat onverwachts bezoek in ons pruttelende voertuig (en nee dit is
nog niet de verrassing waar ik in mijn titel op doel). Deze verrassing was namelijk wat minder prettig in zijn soort. Ik zat lekker onderuitgezakt te relaxen, zoals dat hoort in een hippie busje,
en ineens werd ik opgeschrikt door iets dat keihard tegen mijn zonnebril aan knalde. Terwijl Maaike, Lisette en ik ons eens goed over onze onuitgenodigde gast heen bogen, pruttelde Rob &
Frederik voorin nietsvermoedend verder. Maaike: 'Wat is het?' Lisette: 'Het is....het is....het is een KAKKERLAK!!' De drie meiden in koor: 'AAAAAHHHHH'. De mannen wisten niet wat hun overkwam toen
er ineens drie hysterisch gillende meiden met hun benen in hun nek over elkaar heen probeerde te kruipen. Gelukkig was Frederik een en al rust en parkeerde in een slakkengangetje het busje aan de
kant van de weg. Wij rolden zodra het busje stil stond zo snel mogelijk naar buiten toe om daarna toe te kijken hoe de jongens het volgens ons monsterlijk grootte beest met een paar flinke meppen
te lijf gingen. Nadat we ervan verzekerd waren dat de kakkerlak (wat achteraf geen kakkerlak bleek te zijn, maar een tor) het loodje had gelegd konden we verder naar Cape Point. Eenmaal bij Cape
Point aangekomen besloten we met z'n alle ons beste beentje voor te zetten en dit keer eens niet met een kabelbaantje omhoog te gaan. Een benauwd en vermoeiend half uurtje later stonden we dan
uiteindelijk met z'n alle op het puntje van Zuid-Afrika. Onze beloning was een fantastisch uitzicht over de blauwe oceaan en het Good Hope Nature Reserve. Na de nodige ‘'ooohh's'' en 'aaaah's' zijn
we weer naar beneden gelopen voor onze volgende stop: Kaap de Goede Hoop. Het busje weer een flinke duw gegeven en KNAL, BENG, PENG, PRUTTEL, PRUTTEL....daar gingen we weer, als echte avonturiers
op weg naar onze nieuwe bestemming. Onderweg kregen we voor de tweede keer onverwachts bezoek van een oude vriend. Na een bekend in de oren klinkend: zzzZZZ draaiden Lisette, Maaike en ik vrezend
voor het ergste onze hoofden richting achterbank. En ja hoor, daar was hij weer de kakkerlak die geen kakkerlak bleek te zijn had via de hemel zijn broertje naar ons toegestuurd om wraak te nemen.
Wij herhaalden ons trucje van gillen en benen in de nek leggen, waarna Frederik verzuchtte: 'oh nee, gaan we weer' en zijn busje wederom naar de kant manoeuvreerde. Nadat wij snel het busje
uitgepiept waren begaven de jongens zich al klauterend over de achterbank naar het grote monster toe. Na een paar flinke meppen was ook het broertje van de kakkerlak die geen kakkerlak bleek te
zijn naar het hiernamaals gestuurd. Wij konden weer met een gerust hart instappen.
Bij Kaap de Goede Hoop hebben we wederom een berg beklommen, jaja het moet niet te gek worden met die sportiviteit. Ik val in herhaling, maar ook hier was het uitzicht weer adembenemend mooi. Na
een leuke fotosessie zijn we met z'n alle weer veilig en wel teruggeprutteld naar huis. De avond en nacht hebben we doorgebracht in de club de Hemisphere waar we zoals gewoonlijk allemaal weer
gezellig uit ons bolletje gingen.
En dan zijn jullie nu eindelijk aanbeland bij de grote verrassing der verrassingen.....
Op zondagmiddag werd ik plotseling uit bed gebeld door mama. Aangezien we hebben afgesproken dat ik alleen op mijn mobiel gebeld zal worden voor noodgevallen, schrok ik mij een hoedje en een Afrikaans petje. Gelukkig was het goed nieuws, want ik zou die dag van iemand bezoek krijgen in Kaapstad. En nee dit keer was het niet de vriend van de broer van de kakkerlak die geen kakkerlak bleek te zijn. Nee dit keer was het een bezoek van niemand minder dan papa!! Op het moment dat mama belde zat papa in het vliegtuig onderweg naar Kaapstad. De KLM was toevallig zo vriendelijk geweest om een vliegtuig stuk te laten gaan in Kaapstad en daarna mijn vader om 02.00 uur uit zijn bed te bellen om te vragen of hij een kijkje wilde nemen. Daar hoefde hij gelukkig geen twee keer over na te denken en binnen twee uur stond hij op Schiphol om het eerste en beste vliegtuig richting Zuid-Afrika te nemen. Ik kan je vertellen, wanneer je nog ligt bij te komen in je bed van een heftige avond stappen en je ineens te horen krijgt dat je vader in het vliegtuig onderweg naar je toe is schrik je je drie hoedjes en Afrikaanse petjes bij elkaar. Een leukere verrassing bestaat er niet. Helaas konden we elkaar op maandag nog niet zien, omdat we allebei aan het werk moesten. Maar op dinsdag en woensdag hebben we die schade dubbel en dwars ingehaald. Ik kreeg van mijn werk twee dagen vrij, dus op dinsdagochtend reed Taxi Chico Nanda voor bij het Westin Grand Hotel. Ontzettend raar om elkaar na twee maanden op zo'n onverwachtse manier weer te zien. Papa was natuurlijk een stukje ouder geworden en ik een stukje dikker, maar voor de rest was het weer helemaal als vanouds
Tot de volgende keer maar weer!
p.s en....de nieuwe laptop is gelijk met papa meegekomen, dus vanaf nu kan ik weer volop typen!
Reacties
Reacties
He Nan, wat een onzettend leuk verhaal nu toch weer en wat een superleuke verrassing. Ik kan mij er echt wel iets bij voorstellen.
Ik lees je verhalen telkens zo gauw ze binnen komne, ik reageer niet vaak maar geniet er des te meer van. Zo ook nu nu ik gewoon op kantoor mijn werk (uhm) doe (lees: zou moten doenm) maar ik kan de verleiding dan niet weerstaan en MOET eerst je telkens zo grappig geschreven verhaal eerst lezen.
Nu ga ik hier weer verder aan de slag en moet mij inhouden om niet eerst de foto's te gaan bekijken. Heb je nog nieuwe fotoruimte nodig, laat het maar weer weten.
veel liefs en een heel fijn weekend. Wanneer komen papa en mama naar je toe ??
Tot de volgende, Simonetta
Nan! Wat heerlijk allemaal! Hoe kan je zoveel dingen doen in zo weinig tijd? En wat super dat je vader er was, dat moet echt een heerlijk gevoel zijn! Zijn er inmiddels al verhalen te vertellen die je niet op de site wil posten? Want die zie ik natuurlijk graag in mijn mailbox verschijnen!;-)
kusjes
We hadden je al gemist hoor meis. Gelukkig hebben we weer wat eerder contact dan gepland. Leuk toch dat je pappie zoiets kan doen TOEVALLIG hoor. Wat een verhaal met dat busje is daar niemand die zoiets van de weg plukt en naar de opslag van gevaarlijke niet meer te rijden automobielen dirigeert? Knap van je dat je de draad zo snel weer op pakt. Ben benieuwd naar die adembenemende fotoshoots van al die spektakulaire punten.
Nanda, nog 14 dagen en dan heb je over 4 weken pas weer het rijk alleen dus geniet er nog even van. Laat je nog weten hoe het met de films is afgelopen? Veel liefs van ons allebei.
Lieve Nanda je bericht weer met aandacht gelezen,en zijn er heel blij mee,leuk dat je vader is geweest en over een poosje komt je Moeder ook mee, ik zou ook wel een kijkje in Afrka willen nemen,maar helaas kan het niet.Maar we zijn blij dat met jou alles goed gaat,en leuk dat je naar elkaar kan mailen dan blijven we toch op de hoogte.In Holland schijnt nog steeds de zon maar het is nu wel koud.Vanmorgen is onze hulp geweest tot half1 maar ging pas om kwart voor3 weg we hebben zo gezellig zitten praten met haar en ze heeft het erg naar haar zin. O, ik heb gevraagd hoe oud ze is,en ze is 19 jaar dus nog heerlijk jong.Ja, we zijn heel blij met haar en hopen dat ze nog een poosje blijft,maar ze heeft het hier naar haar zin.Zo lieve Nanda hopelijk ontvang je ons bericht en heb je weer wat te lezen,verder heb ik geen nieuws meer en wachten weer op jou nieuws.Heeeel veeeel liefs en een dikke pakkert van Oma en Opa.
Lieve Nanda net een bericht naar je gemaild en is weg, hoe het kan weet ik niet maar misschien krijg je het,maar in ieder geval bedankt weer voor je bericht we zijn er heel blij mee, en hebben het met aandacht zitten lezen, misschien krijg je nu 2 mails hoe het kan weet ik ook niet,misschien heb ik op een toets gedrukt. we horen het wel.Heel veel liefs van Oma en Opa.
HoiNanda,
Dit verhaal was genieten van begin tot eind! We hebben echt gelachen om die nep-kakkerlakken! Heb je de echte al gezien? Is ook geen lolletje!
groetjes en liefs
Heej Nan!
Haha ik moet zeggen ik heb toch wel even hard gelachen om je verhalen met de kakkerlakken! Ik weet zelf nog hoe wij in Gran Canaria daar op reageerde met 4 meiden, dus waarschijnlijk was dat bij jou net zo! ;) Gelukkig maakte het leuke tripje en het uitzicht een hoop goed!
Echt superleuk dat je vader spontaan langs kwam! Top dat je ook vrij kon krijgen om er van te genieten! Wanneer komen je ouders samen langs? Ook binnenkort toch al?
Verder sluit ik mij geheel bij Marin aan, voor verhalen buiten de site om staat mijn mailbox ook altijd open! ;)
kusje!
Hallo Nan, ik zie en lees dat het prima met je gaat! Heel erg leuk dat je vader langs kwam he.
Mooie foto's, leuk huis waar je nu zit. Ik heb ook erg gelachen om het verhaal van de kakkerlakken, heel herkenbaar, vieze beesten! Bij Etam nog altijd hetzelfde, alles z'n gangetje. Nou groetjes en hou je taai.
Liefs, Petra.
Van die verhalen over de vervoermiddelen krijg ik wel een beetje de kriebels. Nederlandse veiligheidsvoorschriften zijn daar niet van toepassing maar toch wel handig om heel af en toe mee te laten tellen in de beslissing "stap ik wel of niet in". Maar goed een fantastische dag laten schieten omdat het busje "wat rammelt" doe je natuurlijk ook niet. Op ons vakantie adres in Frankrijk liep het weggetje naar ons verblijf nogal stijl af, dat vond ik al griezelig met nieuwe auto's. In mijn beleving ben jij dus wel heel erg stoer. Die vader van je heeft nu met eigen ogen kunnen zien hoe riant je daar zit en hoe goed je het allemaal op orde hebt. Dat lijkt me een cadeautje zo'n bliksembezoekje. Nog even en dan zie je ze allebei.
Liefs en groetjes,
Gina
Heerlijk verhaal weer lieverd, hilarisch!
echt, door jou zijn m'n brakke zondagen toch een stukje zinvoller:P
hoe ons op de hoogte, wees lief voor kleine torretjes en ik hou me inbox in de gaten;)
xxxx
Hoi Nanda je bericht weer met aandacht gelezen,het is wel lachen om het busje zo maak je nog eens wat mee.Hier is alles nog het zelfde,en de zon is nog steeds aanwezig.Dus vanmorgen op het balcon gezeten,en dat is gezellig,je ziet dan van alles wat dat betreft wonen wij hier gezellig,of je nou voor zit of achter er is altijd wat te zien.Verder gaat het hier goed.En ik lees jou verhalen aandachtig en je maakt het ook goed.Je had een goed busje kreeg je geen lekke band onderweg?Gisteravond zijn Frans en Marchien weer geweest die komen iedere zaterdag avond ,en dat vinden we heel gezellig.Zo lieve Nanda meer weet ik niet en kijk weer naar je volgende bericht uit als je tijd heb. Je Vader en Moeder komen nu samen we hebben alle verhalen van je Vader gehoord, prachtig zoo,n eindweg en toch horen hoe jij het maakt,en nu maar uitkijken wanneer ze samen komen leuk hoor.Kan je Moeder kijken hoe jij woond.Heel veel liefs en een dikke pakkert van Oma en Opa en kijken uit naar je volgende bericht.O,leuk al die Foto,s we hebben ze met aandacht bekeken.Heel veel liefs en een dikke pakkert van Oma en Opa.
iedere keer staat er Nanda van Aalst als ik het weg stuurd,dus ik doe iets verkeerds kijken of het nu lukt.Maar hopelijk krijg je het bericht dat horen we dan wel.Liefs Oma en Opa.
Ja nu staat het goed dat ik daar niet eerder achter gekomen ben,stom hoor.Liefs Oma en Opa.
Wat een leuke verrassing dat je vader langs is gekomen!! Echt super leuk. En wat een verhaal met dat busje... nouja jullie zijn er heelhuids door heen gekomen ;) xx!
Hoi Nanda
Heb met veel plezier je verslagen gelezen. Maar deze..... je hebt wel lef hoor om in te stappen. Ze hoorden jullie tenminste wel van verre aankomen. Het lijkt wel een film. Wat heb jij al veel meegemaakt en veel gezien zeg.
Is vaders gerustgesteld, nu hij z'n ondernemende dochter in z'n armen kon sluiten? Nog even en dan zijn ze er allebei.
Ik wens je alle goeds, groetjes van Corne en Dick
Hey Nan wat een verhaal met dat busje ik loop een beetje achter met lezen maar ben nu een in inhaal slag aan het maken. Net terug uit LA. Echt super dat je dit allemaal doet en je verhalen zijn ook onwijs leuk om te lezen.
Volgens mij lees ik ook van voor naar achter of van achter naar voor hahah
Hey Nan!
Zo, ook weer een teken van leven van mij :P. Ik heb eventjes de schade ingehaald maar ik ben nu weer helemaal op de hoogte hoor!! Ik moet zeggen dat ik echt tergent jaloers ben op al je mooie verhalen en ik ben nog tergenter jaloers dat je naast een stage nog zoveel leuke dingen erbij doet en zoveel vrienden maakt! Kijk stage lopen in Zuid Afrika is een ding maar stage lopen in Zuid Afrika en sightseeiing en uitgaan en weer sightseeiing en nog meer sightseeiing is gewoon niet leuk meer voor het thuisfront. De winter zit hier aan te komen en tenzij je wel expres alle mensen hier een zware winterdip wilt bezorgen adviseer ik je om je verhalen iets in te dammen.....komen wij ook de winter door zonder al te veel nederland wrok en emigratie drang.
Neehoor nan grapje, tuurlijk wil ik meteen het vliegtuig inspringen om te vertrekken naar Joost mag weten waar (zeker aangezien ik gisteren een informatie avond heb gehad over alle mogelijke manieren om als farmacie student naar het buitenland te gaan voor uitwisselingen en stages enzo!! IK WIL GAAAAAAAAN!) maar het leven is hier in Leiden ook wel vol te houden hoor ;) Ik ben de afgelopen tijd dubbel druk geweest met college en bestuur doen ernaast (komt nog best veel bij kijken) maar nu zijn de colleges voorlopig afgelopen (iig tot jij terug komt) en kan ik me totaal storten op bestuur zijn en daarnaast wat aan mn sociale contacten doen (zoals fatsoenlijk reageren op jou berichten). Heeeeeeeel veel plezier en uitgaan en sightseeiing en vrienden, levenservaring, zelfkennis en nog meer plezier toegewenst en UITERAARD meld ik mij ook aan voor de prive mailing list voor dingen die het daglicht niet kunnen verdragen...je weet me te vinden ;)
Tot snel nan!
p.s. Je wilt het waarschijnlijk nog helemaal niet horen....maar over 109 dagen staan we je op te wachten op het vliegveld ;)
Hoi Nanda!
Wat hebben we weer genoten van je Afrika belevenissen,wat schrijf jij toch leuk, we hebben ons echt tranen gelachen!!Je beleeft nogal eens iets zeg,en dat je er zo nuchter onder blijft! Ik had ook een storing op m''n P.C,dat heeft wel even geduurd voor het opgelost was, daarom heb je een poosje niets gehoord uit Leidsendam.Ik kon niet mailen en ook niets ontvangen, dat was echt wel balen. Zodoende heb ik je nieuws van de 13de en daarachteraan van de 25ste achter elkaar gelezen, nou, we hebben echt geschaterd over jouw schrijftrant! ( De kakkerlak die geen kakkerlak bleek te zijn !) Prachtig!
Dat was het weer uit L''dam, ben weer benieuwd naar je volgende schrijfsel,we genieten er van!
Nog heel veel plezier en succes in Kaapstad! Groetjes van Oma en Opa de Koning (Marja''s ouders)
Hi Nanda, wat kan jij leuk schrijven!!!! kreeg de tranen in mijn ogen. Leuk dat je het zo naar je zin hebt, zal je blijven volgen. Carla (mama Kim) x
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}