Nanda in Kaapstad

Een van alles en nog wat verhaal

Ai ai ai wat een verwaarlozing. De liefde tussen m'n blog en mij was de afgelopen weken even over. Maar gelukkig is mijn schrijvers blokkade weer overgewaaid en de relatie weer hersteld. Over waaien gesproken...dat heeft het hier de afgelopen dagen flink gedaan. Hoewel de lente in volle gang hoort te zijn heeft het sinds 1956 niet meer zo hard gestormd en geregend in Kaapstad. Fijn! Toen ik gisteren een verdwaalde palmboom in ons zwembad vond was ik er klaar mee. Blijkbaar heeft mijn gefoeter geholpen, want vandaag schijnt het zonnetje vollop en hopelijk blijft dit temparatuurtje voor de rest van mijn verblijf hangen. Dat verblijf wordt helaas steeds korter en korter. Hoe dichter januari nadert hoe benauwder ik het krijg. Ik kan het bijna niet geloven, maar mijn stage zit er al bijna op. Nog maar 4 weken in het gezelschap van de broers en dan is het over en uit. Dan trekt dit mietje de wildernis in om te onderzoeken hoe dat voelt: kamperen in Afrika. Ik ga vanaf 16 december een reis van 17 dagen maken.

Ik begin in Johannesburg en trek daarvandaan het KrugerPark in. Vanuit het KrugerPark verlaat ik Zuid-Afrika en steek de grens van Mozambique over. Huh? Hoor ik iedereen nu denken, Mozambique? Jawel mensen, Mozambique. Ik las laatst op internet dat Mozambique een van de armste landen van Afrika is. Oke ik geef toe ik heb me niet zo goed voorbereid, want dat wist ik niet. Nee en ik wist ook niet dat Mozambique jarenlang in oorlog is geweest (dit laat geen goede indruk achter over mijn algemene ontwikkeling). Maar wat ik wel weet is dat Mozambique de mooiste kust van Afrika heeft, niet toeristisch is en daardoor nog ruig en puur is en dat je er met walvishaaien kan snorkkelen. En dat...heeft mij binnen 5 seconden doen besluiten dat ik absoluut naar Mozambique toe wil. De reacties die ik van mensen krijg zijn verschillend. De broers vonden het 'awesome and beautiful' maar ik heb ook al te horen gekregen 'are you serious? Wauw brave girl'. Gelukkig ga ik niet alleen op reis, maar samen met vriendin Joyce....en nog 11 anderen reisgenoten. Zo voorbereid ben ik dan weer wel, zo'n reis doe ik echt niet in m'n eentje als klein onschuldig meisje met geld en camera's op zak. Ik ben net langs de arts geweest voor een prik: au. En ik heb een flinke dosis malariapillen ingeslagen, want dat is eerlijk gezegd het enige waar ik mij op dit moment druk om maak: malaria. Aangezien ik een wandelende muggenmagneet ben zal ik waarschijnlijk ieder mugje dat ik op mijn reis tegenkom met veel aggresiviteit te lijf gaan.

Dus, het hoge woord is eruit nu weten jullie het...ik ga mijzelf wederom in het onbekende storten. Maar ik vertrouw helemaal op een goede afloop en een geweldige ervaring.

Dan heb ik nog een klein hoogtepuntje te melden. Een hoogtepuntje op carriere gebied weliswaar. Broer Damon riep laatst naar mij: Nands (afkorting van Nanda hier)....'I've put you on the credit list of Into The Dragons Lair as Production Manager. Are you happy with that? Or do you want something else, what do you want?' Ik viel zowat van mijn stoel van verbazing. Tuurlijk ik heb hier de afgelopen maanden ontzettend hard gewerkt en mij voor de volle 100% ingezet, maar dan nog was het geen seconde door mijn gedachte gegaan dat ik misschien wel eens genoemd zou worden op de aftiteling. Ik stuiterde van blijdschap toen ik m'n naam over het scherm zag rollen. Broer Craig deed er nog een schepje bovenop door te zeggen: 'and of course you are also going to be on the credit list of People of the Eland'. Twee films die ik nu op mijn CV erbij kan knallen...hatsee! Ik heb mijn film hoogtepunt natuurlijk uitgebreid gevierd met taart.

En ik weet het ik heb het al 1000 keer gezegd, maar ik ga mijn stageplek zo ontzettend missen. De lol op mijn werk, de inspirerende verhalen van de broers, alle bijzondere mensen die ik ontmoet. Zo heb ik handjes mogen schudden met de grootste filmbaas van Zuid-Afrika, een billionair. Ik heb gelunched met de co-director van Slum Dog Millionair. Ik stap vaak bij Etv naar binnen waar ik weer in contact kom met editors, producers en ga zo maar door. En natuurlijk niet te vergeten fotograaf Roger, die mij nog steeds met alle liefde ‘babe' mag blijven noemen. Tussen alle belangrijke ontmoetingen en werkzaamheden door blijft er gelukkig ook nog genoeg tijd over om lol te trappen. Zo heb ik broer Damon definitief voor oud verklaard door hem op zijn 39ste verjaardag een kaart te overhandigen waarop stond: 'I will not mention your age....old people can get very grumpy sometimes'. Ik kan in een scheur liggen om Damon zijn liefde voor zijn groententuintje en vooral ook om het feit dat hij deze liefde zo graag met iedereen wilt delen. Zelfs aan meneer de co-director van Slum Dog Millionair toonde hij in de stromende regen zijn groeiende tomaatjes en slablaadjes. Broer Craig is al helemaal een geval apart. Hij is bang voor zeepsop,want hij gelooft dat je daar dood aan gaat. Toen ik laatst verkondigde dat Rentokil in ons huis aan het sprayen was tegen de vlooien keek hij me ernstig aan en zei: seriously you are going to die from that stuff. Hij gaat een kamer voor geesten bouwen in zijn nieuwe huis, ja echt serieus! Hij heeft mij laatst zo ontzettend hard laten lachen om een immitatie van een vriend met darmproblemen, inclusief scheetgeluiden. En hij doet vaak uitspraken als 'oeeee this is going to be a goodyyyy' En hij pest mij natuurlijk nog steeds dagelijks met mijn 6 kilo die ik hier ben aangekomen. Jens, je ziet je rol wordt ook hier in Zuid-Afrika gewoon overgenomen

Wink
. Mijn ouders waren allebei erg onder de indruk van Craig & Damon en vonden hen op echte filmsterren lijken. Gelukkig zie ik dat zelf helemaal niet, want anders was de concentratie natuurlijk ver te zoeken geweest. Craig zei laatst nog tegen mij 'You are a star Nanda. What do we have to do when you are gone, we are going to cry'. En dat is waarschijnlijk precies wat ik ga doen. Heel heel heel hard huilen. Het kan mij niets schelen dat ik tussen twee grote sterke kerels in sta die niet weten waar ze het moeten zoeken als hun stagiaire ineens in tranen uitbarst. Ik oefen stiekem iedere dag alvast een beetje door te doen alsof het mijn laatste is.

Enfin, bof, allors...voor zo ver mijn blog. Dit weekend ga ik proberen te paraglyden vanaf Lions Head. Hopelijk doen de vleugeltjes het en stort ik niet als een baksteen weer naar beneden toe. Zo wel, dan is dit vaarwel

Wink

Een grote Afrikaanse klapzoen,

Nanda

Reacties

Reacties

Nathalie Desaunois

Hai Nanda,

Wat vliegt de tijd. Ik lees je verhalen steeds. Geniet de laatste weken en dan nog die mooie rondreis er achter aan ,tjonge wat een mooie belevenissen.
Nogmaals veel plezier de laatste weken .

Groetjes en veel liefs Nathalie.

Do

Nan ik vond het gewoon ontroerend om te lezen hoe fijn je het hebt op je stage, het is een grote familie daar he? Geweldig! En gefeliciteerd met je naamsvermelding op de aftiteling, te gek joh! Super leuk ook dat je gaat rondreizen zodirect, mocht het er nou niet meer van komen dan wens ik je bij deze alvast heel erg veel plezier! Ook bij het paraglyden.. spannend :) Volgens mij moeten wij in NL heeeeeel vaak lunchen bij Bagels & Beans om al onze verhalen uit te wisselen haha.

Kus!

frans en Marchien

Niet huilen hoor Nan, het is alleen maar leuk en leerzaam en goed voor je. Je tranen moet je gebruiken voor de erge dingen in het leven. De broertjes zien je vast het liefst met die stralende lach op je gezicht. Moeten we het dan weer een tijd zonder verhaal stellen als je naar Mozambique enzo gaat? Have fun met paraglyden en let op je gebit. Voordat je het weet valt dat eruit(Ik hoor je oma al lachen) Je kunt je hier niet meer vertonen hoor als je filmsterallures hebt gekregen door die vermelding van je naam. Geniet verder van alles en iedere dag en blijf schijven. Dag lief

Nanja

Nan!
Oo wat gaat de tijd snel! Maar jeetje wat een avontuur heb je achter de rug en wat een avontuur komt er nog! Spannend zeg die reis de grens over!wel supergaaf! En wat een heerlijk gevoel moet dat zijn als je naam op de aftiteling staat! Top gedaan dus!! Geniet nog zo lang het kan meis!!

Dikke kus!

Sjens

tja als je niet naar beneden wil storten moet je miss overwegen op een paar dagen te leven op water en verlepte sla?;) neej leip dat je het gaat doen! jaloezie!
en heel vet dat je nog gaat rondreizen, misschien dat je dan eindelijk wel wat harder word;)
oke genoeg nare dinge gezegd:P jij mag er dan tegenop zien om naar huis te kome, ik vind het wel mooi geweest zo langzaam aan!

kusz

Linda

Lees net weer je nieuwe verhaal; kamperen en rondreizen in Mozambique, paraglyden... jouw avonturen houden niet op! Wat prachtig toch allemaal. Geniet ervan, enne.. succes met het afscheid nemen. Alhoewel traantjes onvermijdelijk zullen zijn, maar daar hoef je je toch niet voor te schamen?!
xx

Benthe van Aalst

He Nanda, wat een prachtige foto's heb je gemaakt! Ennu hebben Roger en Damon je nog geen baan aangeboden?? Ben je al bij Johanneke geweest? Nog heel veel plezier de laatste weken.
Liefs, Benthe

Nanda van Aalst Kaapstad .nl

Hallo lieve Nanda je bericht weer met aandacht gelezen je heb het wel naar je zin,dat zal weer tegen vallen in Holland,maar jou kennende ben je zo weer gewend.Het wordt hier nu echt herfst bereid je er maar op voor.Vandaag onze hulp weer geweest,en ze heeft het erg naar haar zin,en ging pas om half4 weg,en zitten we gezellig te praten.Natuurlijk over jou hoe je het daar in het verre land hebt.ik heb al gezegt heb jij geen zin om dat te doen, maar ik geloof het niet ze heeft een vriend en die is in opleiding bij de politie. we wensen je heel veel goeds en Liefs Nanda jij weet weer iets uit Holland.Oma en Opa.

oma de Koning (marja)

Nou, Nanda, dat verblijf van jou lijkt me èèn heerlijke vakantie zonder ophouden! Wat maak jij daar veel mee! Kan me voorstellen dat je er tegenopziet weer naar dit kikkerlandje terug te keren. Maar wie weet wat er nog allemaal in petto zit meid, je bent nog jong genoeg om er toch weer eens naar terug te keren misschien. Ik wens je heel veel genoegen met je voorgenomen trektocht naar Mozambique en sterkte met alle evt. muggenbeten! Wat zul je een hoop te vertellen hebben bij Thuiskomst! Ik wens je ook hèèl veel sterkte bij je komende afscheid, maar zover is het nog niet, geniet er nog maar even van. Veel plezier met je komende ondernemingen en groetjes van Oma de Koning uit Leidsendam.

John Driedonks

wauw! 20 jaar en dan al op de aftiteling "production manager". Hoe wil je dit binnen een jaar overtreffen? Geniet ze, kijk je ogen uit in het Krugerpark en vooral in Mozambique groet

Charlotte

Lieverd!! Haha ik moest even heel hard lachen om de palmboom in het zwembad, mijn collega's keken me nogal vreemd aan. Ik ga het ze niet uitleggen ook. Maar wat geweldig dat je een klein reisje gaat maken op je grote reis, en van de aftiteling!! Heel stoer. Ik wil het wel zien natuurlijk een keer. Niet te veel denken aan het afscheid hoor, ik word er ook al emotioneel van als ik het zo lees, kun je nagaan. Wat een drama.
Nou dikke kus!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!